روزنامه تفاهم
1396/08/29
مونتاژکاری؛ چالش پیش روی صنعت خودرو
امین رشیدیAMIN_RASHIDI@YMAIL.COM
صنعت خودرو پس از نفت و گاز یکی از صنایع بزرگ کشور است که ظرفیت و پتانسیل بالایی برای رشد و توسعه دارد. با گذشت نیم قرن از عمر این صنعت هنوز جایگاه مطلوبی را پیدا نکرده و نتوانستیم شاهد تولید خودروهایی با کیفیت و ایمنی بالا و قابل رقابت با استاندارد های جهانی باشیم. امروزه جای خالی یک برنامه ریزی مدون و هدفمند در صنعت خودروسازی ایران به شدت احساس می شود. در این بین مونتاژکار بودن یا خودروساز بودن دو گزینه قابل تاملی است که باعث بلاتکلیفی هویت صنعت خودرویی شده است.
عده ای بر این اصل معتقدند که مونتاژکاری و تولید خودرو تفاوتی نکرده، چرا که در هر دو فرایند، محصول درخواستی تولید شده و از کارخانه خارج می شود
واین در حالی است که تولید به معنای انتقال کامل دانش و فناوری از خارج به داخل است ،زیرا این امر منشاء ایجاد یک اشتغال پایدار خواهد بود. با توجه به وجود استعدادها و نخبگان جوان در کشور ساخت خودرو به معنای تولید یعنی همه قطعات ماشین از صفر تا صد در کارخانجات داخلی بوده و این قضیه در راستای تحقق اقتصاد مقاومتی قرار دارد. چرا که در این صورت با هر گونه فراز و نشیب سیاسی و اعمال تحریم های
جدید این صنعت مستقل عمل کرده و چرخه تولید آن همواره در گردش خواهد بود.
ایران از نظر میزان تولید خودرو در سال 2010 در رتبه سیزده جهان قرار داشته و طبق آخرین گزارش انجمن جهانی خودروسازی در سال 2013 در رتبه هفدهم و هم اکنون در رتبه بیستم جهان قرار دارد. در شرایط فعلی علاج اصلی صنعت خودرو گسترش ظرفیت تولید خودروهای بومی و پرهیز از آفت
مونتاژکاری است.
اینکه تا به امروز صنعت خودروسازی ایران؛ خودروی تولیدی بصورت صد در صد نداشته و درصد تولید در مدل های مختلف متفاوت است، امری جدی و قابل تامل است. اما روی آوردن صنعت خودرو سازی به صرف مونتاژکاری، ضربه های جبران ناپذیری به این صنعت وارد می کند. بهتر است کمی رو راست تر با این موضوع برخورد کنیم، در بسیاری از موارد به مونتاژ کاری های خارجی بر چسب داخلی می زنند. اما در این بین بررسی علل تاکید کارشناسان و متخصصین این حوزه در راستای خروج این صنعت از مونتاژکاری و روی آوردن به تولید ،بسیارمهم و حائز اهمیت است. تا زمانی که مسئولین و صاحبان امر، مونتاژکاری را بسیار آسان تر و پولسازتر می پندارند، تنظیم سیاست های
مربوطه نیز به نحوی صورت می پذیرد که رقبای خودروساز داخلی از صحنه به در شوند و بستر برای مونتاژ کاری فراهم تر گردد. به عبارتی ، مادامی که مونتاژکاری در کشور فعال باشد، هرگز اشتغال پایدار مناسبی نخواهیم داشت. همچنین در گام بعدی بالا بردن سطح کیفی و کمی قطعات خودرویی در ایران و کاهش قیمت تمام شده آن می تواند شاهراه ورود به بازار آسیا و خاورمیانه باشد. بی شک ظرفیت صادرات بیش از 2500 خودرو و دستیابی خودروسازان به فتح بازارهای جدید تنها با گسترش تکنولوژی در فرآیند ساخت و تولید خودروها امکان پذیر خواهد بود.
کارشناش ارشد صنایع*
سایر اخبار این روزنامه
دلایل افت رتبه جهانی کسب و کار ایران
توتـال در شرایط عادی نمی تواند از فاز۱۱برود
یارانه تولید با معوقات بانکی تهاتر شود
نگاهی به شبکه بانکی کشور
حکمرانی شبکه ای
یک بام و دو هوای سازمان حمایت
رونق دوباره شرکت های هرمی!
۶۶۹ هزار میلیارد ریال سهم دولتی از طریق بورس واگذار شد
تجارت ایران و اتریش 400 میلیون یورو میشود
همکاری استانداران؛ لازمه اجرای موفق طرح حمایت از بنگاه ها
مونتاژکاری؛ چالش پیش روی صنعت خودرو
خیز فولاد برای صادرات ۸ میلیون تنی در سال جاری
